Tuesday, December 6, 2011


කාලය  මැවූ වෙනසක අරුමේ...

දයාබර දීපා,

ගෑනු ළමයි ආදරේ කියන තව විදියක් මම ඊයේ හොයා ගත්තා. ඒ තමයි සුමාන දෙකක් කතා නොකර ඉන්නද අහන එක. හරි නේද?

It was a nice surprise. මම කොහොමටවත් බලාපොරොත්තු උනේ නෑ ඔයා ඒ වෙලාවේ කතා කරයි කියල. මම තවම ඒ ගැන හිතනවා. මීට අවුරුදු 21 කට කලින් මට දුක මගේ ගැන නෙවෙයි කියපු ඔයාට මගේ ගැන පුංචි පහේ ආදරයක් හිතිලා වගේ. අපිට කවදාවත් වෙනස් කරන්න බැරි නොගැලපීමක් අපි අතරේ තියෙනවා කියපු ඔයා ඒ වෙනස එච්චර ලොකු වෙනසක් නෙවෙයි කියල හිතන්න පුරුදු වෙන එක මට හරිම සතුටක්. අවුරුදු 21 ක් එක්ක බැලුවම අවුරුදු 4 ක කාලයක් කියන්නේ පොඩි කාලයක් නේද? ඉතින් දීපා, මීට පස්සේ වත්, හැමදාමත් වගේ වරද්ද ගන්නේ නැතුව ඉඳිමු නේද?

{හැමදාමත් මෙහෙම අපට වැරදිලා ඇති, මට දුක මගේ ගැන නොවේ... සනත් - තුං මං හන්දිය.} ඒකමත් එක කාලෙක මම ආදරය කරපු ළමයෙක් එහෙම ලියල තිබුන. ආයෙත් කවදම හරි ඒ මනුස්සයා මුණ ගැහුනොත් මම කියනවා හැමදාම වැරදුනා කියල හිතපු සිතුවිල්ල වැරදියි කියල. ඔව්...ඔව්..ඔව්... :)

අද දවසම වැහි අඳුරෙන් පිරිලා. හෙට ස්නෝ වැටෙනවා. සමහර අය වගේ නෙවෙයි, මම කැමතිම කාලගුණයක් තමයි ස්නෝ වැටෙන්න කලින් තියෙන අඳුර. මට මතකයි මම දවසක් ඒ ගැන කිව්වා මම එක්ක හිටපු නයිජීරියන් කෙල්ලෙකුට. ඒකි මගේ clinical partner. ඒ දැරිවි තමා කිව්වේ ස්නෝ වැටෙන්න කලින් තියෙන අඳුර හරිම romantic කියල. අපි දෙන්න උපාධි අරන් දෙපැත්තට නොගිහින් හිටියනම් මට දීප්ති ගැනත් ඒකි එක්ක කතා කරන්න තිබුන. හෙට බලන්න ඕන phone number එක හොයා ගන්න. මම අද දවසම කාමරේ ඇඳට වෙලා ජනේලෙන් එලිය බලාගෙන හිටිය. පිස්සුද මන්ද?

හෙට එලිය වැටෙන්නත් කලින් ගෙදරින් ගිහින් ආපහු එන්න තියෙන්නේ රෑ උනාට පස්සේ. ඒත් අදත් නිදා ගන්න ඉස්සෙල්ල සුමාන දෙකක් කතා නොකර ඉන්න ගෑනු ළමයට කතා කරන්න බලන්නම්කෝ.

අපිට හැමදාම වැරදුනේ නෑ දීපා.

No comments:

Post a Comment