Monday, December 26, 2011

ආදරණිය දීපා,

අවුරුදු 21 කට පස්සේ හරි අද අහන්න ලැබුණ දේට මට හරිම සතුටුයි. හරියට කප් සුවහස් කල් පෙරුම් පුරාගෙන හිටි‍ය වගෙයි දැනෙන්නේ. කවදාවත් අහන්න නොලැබෙනවට වඩා පරක්කු වෙලා හරි ඔයා මට ආදරෙයි කියල ඔයගෙන්ම අහන්න ලැබුන එක කොච්චර දෙයක්ද? ගතින් බැරි වුනත් සිතින් හරි අපිට ආදරයෙන් ඉන්න පුළුවන් නම්.... තව මොනවද ඕනේ... ඒත් මට බයයි දීපා, ඔය මේ බ්ලොග් එක බලපු දවසට ඔයාට මාව එපා වෙයිද දන්නේ නැහැ. ඒක එහෙම වුනත් මම හිතන්නේ මම ඔයාට හැම දෙයක්ම කියලා ඔයාටම තීරණයක්‌ ගන්න දෙන එක තමයි හරි. කවදා හරි අපේ දෛවයේ ලියවිලා තියෙනවනම් ඔයයි මමයි එක වහලක් යටට එකතු වෙන්න ඕන කියල ඔයා හැම දෙයක්ම දැන ගෙන තියෙන්නම ඕන.

මේ සටහන ලියුවේ වෙනද ලියන පීටර් ට වඩා ගොඩක් සතුටෙන් ඉන්න පීටර් කෙනෙක්. ඔයා ඉක්මනට ඊ-මේල් හදාගන්නකෝ. මම හැමදාම ඔයාට ලියන්නම්.

මමත් ඔයාට ගොඩක් ආදරෙයි ඉස්කෝලේ හාමිනේ. 

No comments:

Post a Comment